بسم الله الرحمن الرحیم
بازخوانی چند حدیث ناشنیده پیرامون ظهور امام مهدی(عج)
امام صادق (علیهالسلام) فرمودند:
إن لصاحب هذا الأمر غیبة المتمسّک فیها بدینه
کالخارط لشوک القتاد بیده. ثم أطرق ملیّا ثم قال: إن لصاحب هذا الأمر غیبة فلیتق
الله عبد و لیتمسّک بدینه.» [الغیبة للنعمانیّ: ۱۶۹ / ۱۱
همانا صاحب این امر (امام عصر) را غیبتی
است که نگه داشتن دین در آن زمان همچون کندن خار گون از بالا به پایین و با دست
است.» حضرت سپس مدتی خاموش ماند و آنگاه فرمود: «همانا صاحب این امر را غیبتی است. پس
بنده باید تقوای خدا پیشه کند و به دین خود چنگ آویزد.
در روایتی دیگر از قول امام صادق (علیهالسلام)
آمده است:
إذا خرج القائم خرج من هذا الأمر من کان
یری أنــّه من أهله، و دخل فیه شبه عبدة الشّمس و القمر.» [الغیبة للنعمانیّ: ۳۱۷ / ۱[
زمانی که قائم قیام
کند، کسانی که گمان میشود از خاندان او هستند، از صف آن حضرت خارج میشوند و
کسانی که به خورشید و ماه پرست میمانند، به صف او در میآیند.
امام الصادق (علیهالسلام) فرمودند:
مع القائم من العرب
شیء یسیر. فقیل له: إنّ من یصف هذا الأمر منهم لکثیر! قال: لابدّ للناس من أن
یمحّصوا و یمیّزوا و یغربلوا، و سیخرج من الغربال خلق کثیر.» [الغیبة النعمانی: ۲۰۴ / ۶[
اندکی از عربها به
همراه قائم قیام میکنند.» به او گفتند: «عدهٔ زیادی از عربها خود را از یاران او میدانند؟!» گفت: «مردم
باید پالایش شوند و سره و ناسرهشان از هم جدا گردد و غربال شوند و شمار فراوانی
از غربال خواهند گذشت..
امام جعفر صادق (علیهالسلام)
فرمودند:
ما یکونُ هذا الأمرُ
حتّـی لا یبقی صِـنفٌ من النـّاس إلّا و قد وُلـّوا علی النّـاس، حتّی لا یقولُ
قائلٌ: إنّا لو وُلــّینا لـَعَدلنا! ثُمّ یقومُ القائمُ بالحقِّ و العدل.»
[مشکاةالأنوار/ص۶۳[
این کار (قیام قائم) رخ نخواهد داد، تا آنکه
هر گروه و دستهای حکومت بر مردم را به دست گیرد، چنانچه کسی نگوید: اگر ما
حاکم میشدیم «عدالت» را میگسترانیدیم! بعد از این، قائم حق و عدلگستر قیام میکند.» «إنّ
هذا الأمر لا یأتیکم إلّا بعد إیاس...» [بحارالأنوار/ج۲۰/ص۱۱۱[
همانا این امر (ظهور) به سراغتان نیاید،
مگر آنکه به کلی مأیوس شوید
سعد بن عبدالله قمی
میگوید:
سألت القائم علیهالسلام: «أخبرنی یا
مولای عَن العلّة الّـتی تَمنعُ القوم من إختیار الإمام لأنفسهم.» قال: «مُصلح أو
مُفسد؟» قلت: «مُصلح.» قال: «هل یَجوز أن تَقَـع خـِـیَرَتهم عَـلى المفسدِ بعدَ
أن لا یعلم أحدٌ ما یخطر ببالِ غیرِه من صَلاح أو فَساد؟» قلت: «بلى.» قال: «فهی
العلّة...»» [بحارالأنوار/ج۲۳/ص۶۸[
از امام مهدی پرسیدم: «مولای من! به من
بگو که چرا مردم از انتخاب امام برای خود نهی شدهاند؟
فرمود: «آیا آن امام مصلح است یا مفسد؟))
گفتم: «مصلح.((
فرمود: «آیا امکان دارد فرد برگزیده،
مفسد از کار درآید؛ زیرا هیچ کدام از انتخابکنندگان نمیداند چه خیر یا شری در
ذهن او میگذرد؟»
گفتم: «بله.
فرمود: «پس علت همین است..))