بازخوانی چند حدیث ناشنیده پیرامون ظهور امام مهدی(عج)

بسم الله الرحمن الرحیم

بازخوانی چند حدیث ناشنیده پیرامون ظهور امام مهدی(عج)

امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند:
إن لصاحب هذا الأمر غیبة المتمسّک فیها بدینه کالخارط لشوک القتاد بیده. ثم أطرق ملیّا ثم قال: إن لصاحب هذا الأمر غیبة فلیتق الله عبد و لیتمسّک بدینه.» [الغیبة للنعمانیّ: ۱۶۹ / ۱۱

همانا صاحب این امر (امام عصر) را غیبتی است که نگه داشتن دین در آن زمان همچون کندن خار گون از بالا به پایین و با دست است.» حضرت سپس مدتی خاموش ماند و آن‌گاه فرمود: «همانا صاحب این امر را غیبتی است. پس بنده باید تقوای خدا پیشه کند و به دین خود چنگ آویزد.
در روایتی دیگر از قول امام صادق (علیه‌السلام) آمده است:

إذا خرج القائم خرج من هذا الأمر من کان یری أنــّه من أهله، و دخل فیه شبه عبدة الشّمس و القمر.» [الغیبة للنعمانیّ: ۳۱۷ / ۱[

 زمانی که قائم قیام کند، کسانی که گمان می‌شود از خاندان او هستند، از صف آن حضرت خارج می‌شوند و کسانی که به خورشید و ماه پرست می‌مانند، به صف او در می‌آیند.

امام الصادق (علیه‌السلام) فرمودند:
 مع القائم من العرب شیء یسیر. فقیل له: إنّ من یصف هذا الأمر منهم لکثیر! قال: لابدّ للناس من أن یمحّصوا و یمیّزوا و یغربلوا، و سیخرج من الغربال خلق کثیر.» [الغیبة النعمانی: ۲۰۴ / ۶[

 اندکی از عرب‌ها به همراه قائم قیام می‌کنند.» به او گفتند: «عدهٔ زیادی از عرب‌ها خود را از یاران او می‌دانند؟!» گفت: «مردم باید پالایش شوند و سره و ناسره‌شان از هم جدا گردد و غربال شوند و شمار فراوانی از غربال خواهند گذشت..

امام جعفر صادق (علیه‌السلام) فرمودند:
 ما یکونُ هذا الأمرُ حتّـی لا یبقی صِـنفٌ من النـّاس إلّا و قد وُلـّوا علی النّـاس، حتّی لا یقولُ قائلٌ: إنّا لو وُلــّینا لـَعَدلنا! ثُمّ یقومُ القائمُ بالحقِّ و العدل.» [مشکاةالأنوار/ص۶۳[

این کار (قیام قائم) رخ نخواهد داد، تا آن‌که هر گروه و دسته‌ای حکومت بر مردم را به دست گیرد، ‌ چنان‌چه کسی نگوید: اگر ما حاکم می‌شدیم «عدالت» را می‌گسترانیدیم! بعد از این، قائم حق و عدل‌گستر قیام می‌کند.»  «إنّ هذا الأمر لا یأتیکم إلّا بعد إیاس...» [بحارالأنوار/ج۲۰/ص۱۱۱[
همانا این امر‌ (ظهور) به سراغتان نیاید، مگر آن‌که به کلی مأیوس شوید

سعد بن عبدالله قمی می‌گوید:
سألت القائم علیه‌السلام: «أخبرنی یا مولای عَن العلّة الّـتی تَمنعُ القوم من إختیار الإمام لأنفسهم.» قال: «مُصلح أو مُفسد؟» قلت: «مُصلح.» قال: «هل یَجوز أن تَقَـع خـِـیَرَتهم عَـلى المفسدِ بعدَ أن لا یعلم أحدٌ ما یخطر ببالِ غیرِه من صَلاح أو فَساد؟» قلت: «بلى.» قال: «فهی العلّة...»» [بحارالأنوار/ج۲۳/ص۶۸[

از امام مهدی پرسیدم: «مولای من! به من بگو که چرا مردم از انتخاب امام برای خود نهی‌ شده‌اند؟
فرمود: «آیا آن امام مصلح است یا مفسد؟))

گفتم: «مصلح.((

فرمود: «آیا امکان دارد فرد برگزیده، مفسد از کار درآید؛ زیرا هیچ کدام از انتخاب‌کنندگان نمی‌داند چه خیر یا شری در ذهن او می‌گذرد؟»

گفتم: «بله.

فرمود: «پس علت همین است..))